Annapurna circuit trekking!
Door: Lieke
Blijf op de hoogte en volg lieke
18 Oktober 2014 | Nepal, Annapurna
Hoe onwerkelijk kan het zijn! De 3 maanden vakantie zijn aangebroken. Laatste dagen in Nederland waren lang en dat hoort ook zo. Alles is in feite geregelt maar zo als ik in elkaar zit, moet ik toch alles in de puntjes afronden en kan ik me zelfs de avond voor vertrek, de hele avond bezig houden met het inchecken van men eerste vliegtuig. Het vliegtuig naar Nepal... je weet wel... MH17 die eigenlijk niet meer bestaat. Dus hoe moet ik inchecken in vliegtuig die niet meer bestaat.
Het eerste deel van men reis zal naar Nepal gaan. Ik wilde graag terug om de Annapurna trekking te lopen. Een trekking van 21 dagen. Ik zal al wandelend rond de Annapurna berg 1,2,3,4 lopen. Op de helft van trekking zal ik de Thorung Pass over steken die 5416m hoog is. Deze pass geplitst eigenlijk het bosrijke Manang area en het erg kale mustang area (weet ik nu achteraf).
Omdat ik 2 jaar geleden in Nepal 3 maanden ben geweest en Nepal me toch wel eigen is geworden (in hoeverre dat kan), zou ik het super vinden als men moeder het Nepalese leven in dit land ook leerde kennen. En een half jaar geleden toe de plannen voor een, opnieuw 3 maanden weg begon te groeien, en ik het met haar het hier over had besloten we dit deel( dit avontuur) samen aante gaan. Men moeder trainde veel om zover mogelijk in de trekking mee te komen. En het plan was aangezien de tijd (men moeder had maar 3 weken en willde meer zien van Nepal dan alleen de trekking, onderandere Pokhara en Chitwan), dat we een gids en een porter in zouden huren, we tot Manang met zen 4en zouden lopen en na een rustdag in Manang we ons zouden splitsen: de gids en mij die de treking gingen afmaken, en porter en men moeder die terug zouden lopen naar het begin punt. Men moeder zou verder gaan en haar eigen avontuur beleven in Pokhara en chitwan. Hierna zouden we ons weer voegen in Kathmandu en een werk samen hebben en Kathmandu en men oude vrijwlligerswerkplek verder gaan verkennen.
Dit was het eigenijk tot ver uitgedachtte plan vooraf! Maar ja.... Nepal .... Alles los laten en alles laten gaan... je gevoel volgen, dat is het allerbeste plan. En dan pakt alles anders uit dan hoe vooraf bedacht ook. Dat is toch echt waar ik van smul in dit land: HET AVONTUUR! Dit moet je liggen en gelukkig weet ik dat men moeder en ik erg op elkaar lijken en men moeder dit toch ook wel trekt! Het is alleen dat men moeder helaas iets ouder is en toch meer naar haar lichaam moet luisteren. Zij nog nooit buiten Europa is geweest en de cultuur verschillen toch echt bij haar wat harder aan komen. Dat er in dit land het niet even 1 dag avontuur is, maar je het avontuur ELKE dag moet aangaan! Dit is wel vermoeiend voor men moeder en al zo voor mij, om na een lange reis van 24 uur (met een nacht over te slaan) ons in het Nepalese leven te stortte.
Na een zeer lange reis met een overstap in Kuala Lumpur, waarbij alle spelletjes/boeken/ eten/drinken en andere vermaak voorbij is gekomen, kwamen we aan op de vluchthaven in Nepal. Ik had me al vooaf zitten vermaken met de reactie van men moeder op de heftige verschillen in Nepal. Ik heb me erg vermaakt met hoe zij met deze dingen om ging... al had ik (hoe goed ik men moeder ook ken) haar reactie toch anders verwacht.
Welke verschillen dan?: het uren wachten op de bagage die op een ouderwetse rolband maar niet te vinden waren, de ongeordendheid... welk van de banden kan men bagage liggen?, de stroom die telkens uitviel in de luchthaven, de drukte, de gaos in Kathmandu en het verkeer, hoe we met een bijna uitelkaar vallende taxi richting tamel scheurde, ik dacht dat ze wel 3x een hard aanval zal krijgen
Maar dat viel allemaal wel: Men moeder is zelfs, op de weg in de taxi van Kathmandu naar de begin plek van de trekking op een NOGAL hobbelige weg, in slaap gevallen. Nou geloof me, dan krijg je van mij een oorkonde: Nepal proef!
Na een dag een georganiseerde dag hightlights gezien te hebben in en om Kathmandu begon het avontuur pas echt: de trekking. Ik kan er echt uren over praten. Maar dat doe ik thuis wel. Het komt er opneer dat het een super geweldig avontuur was. De bossen de sneeuw de hoogte van de pas. Het verschil tussen 2 gebieden die de thorung pass scheid. De super lieve mensen die ik heb ontmoet tijdens de trekking en waarmee ik naar het doel ben toegelopen: de pass. De toch wel spanning voor de hoogteziekte die misschien of misschien ging krijgen en toch wel. Omdat ik de rustdag in Manang over sloeg. De spanning die de cuycloon mee bracht die zorgde voor 50 doden op de Pass. De bergen laten zien aan men moeder. De lieve dorpjes waar ik door liep. En toch weer met je neus op de feiten te worden gedrukt: DE NATUUR IS HIER DE BAAS.
Kotom Geweldige Tocht!!! Veel woorden kan opschrijven over deze tocht maar het zegt niemand wat, je moet erbij zijn en denkt dat foto's jullie iets meer doen... dus aanrader!
Nu ik dit schrijf, ben ik herenigt met men moeder en hebben we nog een week samen. We gaan in deze week Annat Jyotti school bezoeken waar ik 2 jaar geleden gewerkt hebt, Baktapur bezoeken, Ngargot beklimmen,Kirnipur bezoeken en een aantal wandelingen maken in dat gebied.
De 8 Nov. vertreking men moeder en ik naar Kuala Lumpur. Onze wegen gaan daar scheiden. Men moeder gaat naar Nederland en ik ga naar Thailand. Ik begin met men vrijwilligers werk. En daar gaat het volgende verslag over.
Het eerste deel van men reis zal naar Nepal gaan. Ik wilde graag terug om de Annapurna trekking te lopen. Een trekking van 21 dagen. Ik zal al wandelend rond de Annapurna berg 1,2,3,4 lopen. Op de helft van trekking zal ik de Thorung Pass over steken die 5416m hoog is. Deze pass geplitst eigenlijk het bosrijke Manang area en het erg kale mustang area (weet ik nu achteraf).
Omdat ik 2 jaar geleden in Nepal 3 maanden ben geweest en Nepal me toch wel eigen is geworden (in hoeverre dat kan), zou ik het super vinden als men moeder het Nepalese leven in dit land ook leerde kennen. En een half jaar geleden toe de plannen voor een, opnieuw 3 maanden weg begon te groeien, en ik het met haar het hier over had besloten we dit deel( dit avontuur) samen aante gaan. Men moeder trainde veel om zover mogelijk in de trekking mee te komen. En het plan was aangezien de tijd (men moeder had maar 3 weken en willde meer zien van Nepal dan alleen de trekking, onderandere Pokhara en Chitwan), dat we een gids en een porter in zouden huren, we tot Manang met zen 4en zouden lopen en na een rustdag in Manang we ons zouden splitsen: de gids en mij die de treking gingen afmaken, en porter en men moeder die terug zouden lopen naar het begin punt. Men moeder zou verder gaan en haar eigen avontuur beleven in Pokhara en chitwan. Hierna zouden we ons weer voegen in Kathmandu en een werk samen hebben en Kathmandu en men oude vrijwlligerswerkplek verder gaan verkennen.
Dit was het eigenijk tot ver uitgedachtte plan vooraf! Maar ja.... Nepal .... Alles los laten en alles laten gaan... je gevoel volgen, dat is het allerbeste plan. En dan pakt alles anders uit dan hoe vooraf bedacht ook. Dat is toch echt waar ik van smul in dit land: HET AVONTUUR! Dit moet je liggen en gelukkig weet ik dat men moeder en ik erg op elkaar lijken en men moeder dit toch ook wel trekt! Het is alleen dat men moeder helaas iets ouder is en toch meer naar haar lichaam moet luisteren. Zij nog nooit buiten Europa is geweest en de cultuur verschillen toch echt bij haar wat harder aan komen. Dat er in dit land het niet even 1 dag avontuur is, maar je het avontuur ELKE dag moet aangaan! Dit is wel vermoeiend voor men moeder en al zo voor mij, om na een lange reis van 24 uur (met een nacht over te slaan) ons in het Nepalese leven te stortte.
Na een zeer lange reis met een overstap in Kuala Lumpur, waarbij alle spelletjes/boeken/ eten/drinken en andere vermaak voorbij is gekomen, kwamen we aan op de vluchthaven in Nepal. Ik had me al vooaf zitten vermaken met de reactie van men moeder op de heftige verschillen in Nepal. Ik heb me erg vermaakt met hoe zij met deze dingen om ging... al had ik (hoe goed ik men moeder ook ken) haar reactie toch anders verwacht.
Welke verschillen dan?: het uren wachten op de bagage die op een ouderwetse rolband maar niet te vinden waren, de ongeordendheid... welk van de banden kan men bagage liggen?, de stroom die telkens uitviel in de luchthaven, de drukte, de gaos in Kathmandu en het verkeer, hoe we met een bijna uitelkaar vallende taxi richting tamel scheurde, ik dacht dat ze wel 3x een hard aanval zal krijgen
Maar dat viel allemaal wel: Men moeder is zelfs, op de weg in de taxi van Kathmandu naar de begin plek van de trekking op een NOGAL hobbelige weg, in slaap gevallen. Nou geloof me, dan krijg je van mij een oorkonde: Nepal proef!
Na een dag een georganiseerde dag hightlights gezien te hebben in en om Kathmandu begon het avontuur pas echt: de trekking. Ik kan er echt uren over praten. Maar dat doe ik thuis wel. Het komt er opneer dat het een super geweldig avontuur was. De bossen de sneeuw de hoogte van de pas. Het verschil tussen 2 gebieden die de thorung pass scheid. De super lieve mensen die ik heb ontmoet tijdens de trekking en waarmee ik naar het doel ben toegelopen: de pass. De toch wel spanning voor de hoogteziekte die misschien of misschien ging krijgen en toch wel. Omdat ik de rustdag in Manang over sloeg. De spanning die de cuycloon mee bracht die zorgde voor 50 doden op de Pass. De bergen laten zien aan men moeder. De lieve dorpjes waar ik door liep. En toch weer met je neus op de feiten te worden gedrukt: DE NATUUR IS HIER DE BAAS.
Kotom Geweldige Tocht!!! Veel woorden kan opschrijven over deze tocht maar het zegt niemand wat, je moet erbij zijn en denkt dat foto's jullie iets meer doen... dus aanrader!
Nu ik dit schrijf, ben ik herenigt met men moeder en hebben we nog een week samen. We gaan in deze week Annat Jyotti school bezoeken waar ik 2 jaar geleden gewerkt hebt, Baktapur bezoeken, Ngargot beklimmen,Kirnipur bezoeken en een aantal wandelingen maken in dat gebied.
De 8 Nov. vertreking men moeder en ik naar Kuala Lumpur. Onze wegen gaan daar scheiden. Men moeder gaat naar Nederland en ik ga naar Thailand. Ik begin met men vrijwilligers werk. En daar gaat het volgende verslag over.
-
15 Oktober 2014 - 19:10
Lianne:
Hey Lieke!
Heeeeeeel veeel plezier op vakantie samen met je moeder!!! Geniet ervan!!
Tot over 3 maanden!!
xxxx -
16 Oktober 2014 - 19:41
Joris Reijerman:
Hee Lieverds!
Welkom op de vakantie bestemming, we hopen dat de vlucht goed gegaan is, en dat jullie heerlijk geslapen hebben! We horen graag van jullie!
Dikke zoen, Joris en Jan -
16 Oktober 2014 - 19:46
Yvonne:
Hoi Lieke
Heel veel plezier de komende maanden. Geniet ervan !
-
16 Oktober 2014 - 20:39
Ellis:
Hé Lieke,
Eindelijk is het zover, geniet van de vakantie! -
17 Oktober 2014 - 21:18
Allette:
Lieve Lieke, geniet met volle teugen maar pas goe dop jezelf en je moeder! Veel plezier! -
18 Oktober 2014 - 19:55
Chris Strijbosch:
ik wens jouw een hele mooi reis toe. een heel nieuw avontuur begint.
en deze tekst is speciaal voor de mooie grote reis.
OM IN BALANS, TE ZIJN. EN OM OOK IN BALANS TE BLIJVEN!! MOET JE OOK ALTIJD IN BEWEGING ZIJN!!. EN DUS OOK ALTIJD IN BEWEGING BLIJVEN.
een tekst speciaal voor de grote reis. geniet van dit nieuwe avontuur
x chris -
19 Oktober 2014 - 09:54
Jan K:
Hoi Lieke, heel veel plezier en volop genieten van deze reis, ik verheug me nu al op jouw verhalen. -
21 Oktober 2014 - 06:54
Caroline:
Hi Lieke, Vandaag 21 oktober, dacht kijk even op je blog maar ik denk dat je heel erg aan het genieten bent met je moeder!
Hele fijne vakantie en maak mooie herrinneringen.xxx -
31 Oktober 2014 - 20:49
Jan R:
bedank, voor je mooie foto"s , en er zullen vast nog meer worden, veel liefs knffff jan reijer. -
03 November 2014 - 09:33
Yolande:
Hoi Lieke ,
Leuk om je verslag te lezen! De foto's van de trekking zijn adembenemend.
Heel veel plezier in Thailand.
X Yolande
-
03 November 2014 - 17:10
Annelies:
Wat een geweldig en prachtig avontuur Lieke. De foto's spreken tot de verbeelding, en maken dat we een stukje mee kunnen reizen. Veel plezier nog voor de rest van je reis. Volgens mij is het genieten met volle teugen -
04 November 2014 - 14:26
Marja:
Wat een geweldig avontuur en wat is het daar mooi!!!! Erge mooie foto's geniet er nog lekker. Laatste dagen met je moeder en daarna alleen verder. heel veel plezier nog -
05 November 2014 - 20:57
Allette:
Wat fijnen je enthousiasme te horen. Ik snap ook waarom, wat prachtig is het daar! En het uitzicht! Geniet met volle teugen! Liefs Allette -
08 November 2014 - 10:32
Annemiek Van Dael:
Hoi Lieke!
Wat een prachtig avontuur beleef je weer!! En dat je moeder dit allemaal met je mee mag maken is toch uniek!! En een onvergetelijke ervaring!! Wat stoer van haar om dit allemaal te doen....
Fijn om jouw vrijwillergerswerk ook weer te bezoeken, en nu weer verder voor je nieuwe uitdaging!! Heel veel plezier en geniet van je fantastische avontuur!!!
Heel veel liefs, Miek. -
08 November 2014 - 19:11
Chris:
wat een prachtige tijd heb je al achter de rug. en de natuur is daar ook echt baas. prachtig. aan je verslag te horen. bepaal je al je eigen koers en geniet je daar ook echt van. fijn hoor. lekker alles los laten. maar ook van alles genieten. in de komende tijd nog onwijs veel plezier. xx en liefs -
12 November 2014 - 18:50
Karin:
Wat een super verhaal! en geweldig dat je dit samen met je moeder hebt gedaan toppertje!!! Geniet van het vrijwilligers werk wat je gaat doen. En ik wacht op je nieuwe verhaal. Liefs x
-
16 November 2014 - 14:53
Frits, Danielle, Ilse L:
Vanuit onze dienst heel veel plezier op je ontdekkingsreis.Wie weet wordt je net zo beroemd als colombus als je iets moois ontdekt.
Geniet! -
16 November 2014 - 22:13
Rietje:
Hallo Lieke,
Blij te horen dat alles goed is gegaan. Maakte me even zorgen door het nieuws vlak voor je vertrek over de plotselinge sneeuwstorm daar!
Het is een prachtig gebied en ik benieuwd naar de rest van de foto's.
Geniet nog van de rest van je reis!
Lieve groeten -
18 November 2014 - 13:00
Tante Thea:
Hoi Lieke
Even een berichtje Ik ben trots op je dat je dit soort reizen maakt.
Ook dit jaar dingen combineren plezier, en liefde voor die ander.
Ik wens dat je dit jaar weer wijzer en voldaan terug komt.
Hier wordt het weer natter en soms wat somberder. Dus is het lezen van jou verhaal een geweldige licht bundel.Liefs en een dikke zoen. Doeg
